To może rolników słono kosztować. Inspektorzy sprawdzą gospodarstwa

Niespełnianie obowiązków wynikających z tzw. programu azotanowego może rolników słono kosztować. Jakie dokumenty trzeba posiadać w gospodarstwie? Czego mogą dotyczyć kontrole i jak się do nich przygotować?

Jak przypomina Ministerstwo Gospodarki Morskiej i Żeglugi Śródlądowej (MGMiŻG), gospodarze prowadzący działalność na powierzchni większej lub równej 10 ha użytków rolnych lub utrzymujący zwierzęta gospodarskie w liczbie większej lub równej 10 DJP powinni posiadać plan nawożenia azotem albo obliczenia maksymalnych dawek azotu.

Powinni też prowadzić ewidencję zabiegów agrotechnicznych, związanych z nawożeniem azotem. Można to czynić w postaci papierowej, w formie zapisów własnych, arkuszy, dzienników lub książki nawozowej, lub w postaci elektronicznej.

Ma zawierać informacje o: dacie zastosowania nawozu, rodzaju uprawy i jej powierzchni, na której został zastosowany nawóz, rodzaju nawozu, dawce nawozu oraz terminie przyorania nawozu naturalnego, w przypadku zastosowania go na terenie o dużym nachyleniu.

"Zarówno plan nawożenia azotem, jak i ewidencję zabiegów agrotechnicznych należy przechowywać przez 3 lata od dnia zakończenia nawożenia wykonanego na podstawie posiadanego planu nawożenia azotem albo obliczeń maksymalnych dawek azotu. Dodatkowo wszyscy rolnicy, którzy zbywają lub nabywają nawozy naturalne do bezpośredniego rolniczego wykorzystania powinni przechowywać umowy, na podstawie których dokonano przekazania nawozów. Umowy te należy przechowywać co najmniej przez 3 lata od dnia ich wygaśnięcia" - wyjaśnia ministerstwo.

Gospodarze zakładający uprawy jesienią po późno zbieranych przedplonach, buraku cukrowym, kukurydzy lub późnych warzywach powinni szczegółowo udokumentować termin zbioru, datę stosowania nawozów, zastosowane nawozy i ich dawkę oraz termin siewu jesiennej uprawy.

Natomiast rolnicy składujący czasowo obornik bezpośrednio na gruncie powinni posiadać mapę lub szkic działki z zaznaczoną lokalizacją pryzmy oraz datą złożenia obornika. Dokument taki należy posiadać przez 3 lata.

Nie muszą posiadać planu nawożenia azotem ani dokonywać obliczeń maksymalnych dawek azotu producenci, którzy prowadzą uprawy pod osłonami (szklarnie, inspekty, namioty foliowe) oraz uprawy kontenerowe, wykorzystujące zamknięty obieg nawozów i wody.

Kontrole stosowania programu azotanowego wykonują inspektorzy ochrony środowiska. Mogą wydawać decyzje nakazujące usunięcie w określonym terminie stwierdzonych nieprawidłowości.

Przepisy przewidują ponadto opłaty karne. Ich maksymalne stawki będą aktualizowane co rok, a w 2019 r. wynoszą:

• 2040 zł za stosowanie nawozów niezgodnie z programem azotanowym (w tym planem nawożenia azotem)
• 3060 zł za błędne przechowywanie nawozów naturalnych
• 510 zł za błędne prowadzenie dokumentacji
• 510 zł za brak planu nawożenia azotem.

Wymagania programu azotanowego wchodzą ponadto w zakres zasady wzajemnej zgodności (cross-compliance), dlatego wszyscy rolnicy wnioskujący o płatności bezpośrednie, a także płatności obszarowe mogą być w tym zakresie kontrolowani przez Agencję Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa. Wysokość kary w tym przypadku zależy od rodzaju i skali naruszenia wymogów.

"W przypadku, gdy stwierdzona niezgodność wynika z zaniedbania ze strony rolnika, zmniejszenie płatności z zasady wynosi 3 proc. całkowitej kwoty płatności, a w przypadku poważniejszych naruszeń 5 proc. Natomiast w sytuacji, gdy rolnik celowo dopuści się stwierdzonej niezgodności, zmniejszenie to z zasady wynosi 20 proc całkowitej kwoty lub w przypadkach rażących naruszeń może nawet zostać zwiększone do 100 proc. całkowitej należnej kwoty" - wyjaśnia resort.

Źródłó: www.agropolska.pl